Koffie in de krant of op het web

[bobbee]

https://www.youtube.com/watch?v=NL4YVWA-chM

https://lupi-coffee.com/vacatures/

[BoyJ79]

'Leuk' maar vooral een weinig onthullend artikel
https://scientias.nl/gek-op-espresso-we ... der-maakt/

Ben benieuwd naar verder onderzoek..
“Nu we meer weten over het maalproces, willen we ons in de toekomst gaan richten op het begrijpen van verschillen in koffiesmaak.”

[fransg]

Geen idee of het wat is maar ik zag de titel ‘coffee and cleavage’ voorbij komen en het is dus vermoedelijk een interessant programma over allerlei koffie onderwerpen:

https://podcasts.apple.com/nl/podcast/c ... 1545792830

[gilleko B.]

Geen idee of het wat is maar ik zag de titel ‘coffee and cleavage’ voorbij komen en het is dus vermoedelijk een interessant programma over allerlei koffie onderwerpen:

https://podcasts.apple.com/nl/podcast/c ... 1545792830

️

[fransg]

Gedeelte van een column van Sylvia Witteman in de Volkskrant:

Gisteren was ik een mij onbekende koffietent binnengelopen, waar een mooie jongen achter de bar stond, met donkerbruine krullen en grote, zwarte, smeulende ogen. Een buitenlandse werkstudent, besloot ik, dus ik bestelde in het Engels een cappuccino.

Hij gaf me een fonkelende glimlach retour waar ik de rest van de dag op kon teren, knikte kordaat, en greep al in de toetsen van zijn blinkende stoommachine, toen zijn telefoon ging. Zijn glimlach zakte in, hij nam op met een afgemeten '¿Diga?', luisterde even, en begon vervolgens in ratelend Spaans te schreeuwen.

Ik had in lange tijd niemand zó woedend gezien. Zijn ogen puilden uit hun kassen, zijn knappe gezicht liep paars aan en hij doorspekte zijn woordenvloed met harde klappen tegen de stoommachine, waar de kopjes van rinkelden. Af en toe onderbrak hij zijn geschreeuw om even amechtig te hijgen of hondachtig piepend in de hoorn te jammeren, alvorens verder te bulderen.

Ik verstond er niets van, want mijn kennis van het Spaans is beperkt tot menukaarten en flarden van liedjes; in zijn schreeuwpartij kwamen geen 'calamares fritos' of 'patatas bravas' voorbij, en ook geen 'yo no soy marinero, soy capitan, soy capitan, soy capitan'. Wél ging hij, tijdens die loeipartij, gewoon door met koffie zetten. Chapeau!

Eindelijk hing hij op. Terwijl hij het zweet van het voorhoofd wiste schoof hij mij mijn beker koffie toe. Net wilde ik 'gracias' stamelen, toen hij mij, weer helemaal gekalmeerd, ja, glimlachend zelfs, toeknikte, en in onberispelijk Nederlands vroeg: 'Wil je daar een dekseltje bij? Nee? Fijne dag nog!'

De koffie was trouwens verrukkelijk.

[fransg]

Zelf weet ik even later ook wat waterlanders te produceren, maar dat is na het nuttigen van een bekertje ersatz-koffie uit de Illy-automaat. Zestig baht voor een vingerhoedje toverkol-espresso met de nasmaak van afgekeurde landingsbaan sleurt ook mij over de drempel.

https://www.thailandblog.nl/leven-thail ... kantiedag/

[fransg]

VK vandaag:

Theeland China drinkt steeds meer koffie
Koffiehype China Reportage Koffiecultuur
China heeft zo veel koffiezaakjes dat ze elkaar inmiddels uit de markt duwen. Het aantal vestigingen van koffieketens overstijgt er zelfs dat van de VS. '95 procent houdt het geen tien maanden vol.'
LEEN VERVAEKE
Toen Yang Ouran (27) in april vorig jaar een koffiebar in Beijing opende, dacht hij makkelijk te kunnen rondkomen. Hij vond een huurpandje in de wijk Baiziwan, met net genoeg plek voor twee tafels en vier zitjes. Het is een buurt met veel dagjesmensen, inwoners uit de hogere middenklasse en werknemers van internetbedrijven - allemaal koffieadepten in China. Hij investeerde in een koffiemolen, een espressomachine en tien soorten bonen: koffiebar Dianhan was geboren.

Koffie zit enorm in de lift in China. Het aantal koffiezaken in het land steeg vorig jaar met ruim eenderde, naar 191.600. Het aantal vestigingen van koffieketens nam zelfs met bijna 60 procent toe, tot 49.691. China, van oudsher een theeland, telt nu voor het eerst meer vestigingen van koffieketens dan de Verenigde Staten.

De opkomst van de koffiecultuur begon met de Amerikaanse keten Starbucks, dat in 1999 zijn eerste vestiging in China opende en in de jaren daarna flink aan de weg timmerde. De vaart kwam erin toen het bedrijf in 2017 concurrentie kreeg van lokale koffieketens zoals Luckin Coffee en later Cotti. Ze maakten opgang met dezelfde koffie met smaakjes als Starbucks, maar dan voor flink lagere prijzen.

Hippe nieuwigheden
Luckin en Cotti verspreidden de koffiecultuur van grote steden als Beijing en Shanghai naar kleinere provinciesteden in China, waar het grootste deel van de bevolking woont. Koffie past in de levensstijl van veel hardwerkende Chinezen (op zoek naar een cafeïnekick) en van de trendgevoelige middenklasse.

Naast de goedkopere ketens openen nu ook steeds meer zelfstandige koffiezaken, met hippere koffies als havermelk-lattes en kokosnoot-dirty's, en 'trage koffies', zoals hand-brews en pour-overs. De Chinese economie zit in het slop, maar Chinese consumenten blijven op zoek naar nieuwigheden waarmee ze zich op sociale media kunnen onderscheiden.

Maar de koffiemarkt lijkt niet erg gezond: in 2023 openden 95 duizend nieuwe zaken, maar sloten er 44 duizend. Ook Yang, die al jaren in de horeca werkte, liep met zijn koffiebar Dianhan al snel tegen problemen aan. 'Toen ik in april opende, waren hier maar drie koffiezaken in de buurt', zegt hij, in zijn piepkleine zaakje, dat blauw geschilderd en strak ingericht is. 'Er kwamen voortdurend mensen binnen en ik kon makkelijk winst maken. Maar in de zomer gingen er ineens tien nieuwe koffiezaken open. Dat is te veel voor deze buurt. Nu verdien ik niet eens genoeg om de huur te betalen.'

Terugvalbaan
Volgens Yang zijn veel van de nieuwe koffiebars geopend door ontslagen werknemers uit de noodlijdende internet-, onderwijs- en financiële sector. Omdat zij geen nieuwe baan kunnen vinden, zijn ze maar voor zichzelf begonnen. De financiële drempel voor een kleine koffiebar is lager dan voor andere horeca. En barista klinkt beter dan maaltijdbezorger of taxichauffeur, de andere terugvalbanen. '95 procent van die nieuwe koffiezaken houdt het geen tien maanden vol', zegt Yang.

'De kans is klein dat je met een zelfstandige koffiezaak veel geld zult verdienen', beaamt ook Liu, een dertiger die in juli vorig jaar haar eigen koffiebar opende. Liu werkte als illustrator bij internetbedrijf Baidu, maar moest zo veel overwerken en zag zo veel leeftijdsgenoten ontslagen worden - 35 jaar geldt als oud bij Chinese techbedrijven - dat ze besloot het over een andere boeg te gooien. Haar Da Café zit op vijf minuten lopen van Yangs Dianhan, en is een directe concurrent.

Liu probeert haar koffiebar onderscheidend te maken met haar eigen illustraties. Aan de muur hangen schilderijen van de honden van haar vaste klanten. Maar ook zij komt nauwelijks uit de kosten: ze klust freelance bij als illustrator om het hoofd boven water te houden. 'Gelukkig heeft mijn man een goed inkomen', zegt ze. 'Maar ik maak me wel zorgen.'

Veel zelfstandige koffiezaken proberen op te vallen met exclusieve koffiebonen en interieurs met een hoog Instagram-gehalte - althans, de Chinese tegenhangers van Instagram. In de toeristische wijk rond de Baita Tempel, naar verluidt de wijk met de hoogste dichtheid van koffiezaken in heel Beijing, opende de 35-jarige Gao Yang vorig jaar koffiebar Ta Xi. Zijn zaak zit in een hutong, een traditionele wijk met smalle straatjes, en is ingericht met vintage meubels en kopjes uit een grootmoederservies.

Gao serveert alleen hand brew-koffie van diep gebrande bonen. De prijzen gaan van 6 tot 15 euro per kopje, en 38 euro voor Gao's eigen koffiebranding, die niet op de menukaart staat. Dit soort prijzen is in Chinese koffiebars geen uitzondering, al worden meestal ook goedkopere, reguliere lattes en cappuccino's aangeboden. In Shanghai kwam eind vorig jaar een koffietent in het nieuws omdat ze een kop Geisha-koffie, van een exclusief soort bonen, aanbood voor 795 euro.

Gao's strategie lijkt te werken. Hij staat hoog op de populariteitslijst van de Chinese recensie-app Dianping, en trekt influencers uit heel China. 'De koffiecultuur is aan het evolueren', zegt hij. 'Koffie is niet langer functioneel. Steeds meer mensen erkennen de waarde van kwaliteitskoffie. Ze begrijpen dat mijn koffie zijn prijs waard is. Het is een traag proces, maar we zijn op de goede weg.'

KOFFIEKETENS
De stijging van het aantal koffiezaken in China is deels het gevolg van een strijd tussen de grote ketens, met Luckin en Cotti als agressiefste spelers. In 2023 opende Luckin 5.059 nieuwe vestigingen, en Cotti 6.004.

Buitenlandse ketens als Starbucks (meer dan 700 vestigingen in 2023) groeien ook, maar langzamer. Luckin Coffee is in China inmiddels twee keer zo groot als Starbucks.

Luckin stunt met prijzen vanaf 9,9 renminbi (1,27 euro), en Cotti vanaf 8,8 renminbi (1,13 euro). Starbucks houdt vast aan minimumprijzen van 28 renminbi (3,60 euro).

[gilleko B.]

VK vandaag:

Theeland China drinkt steeds meer koffie
Koffiehype China Reportage Koffiecultuur
China heeft zo veel koffiezaakjes dat ze elkaar inmiddels uit de markt duwen. Het aantal vestigingen van koffieketens overstijgt er zelfs dat van de VS. '95 procent houdt het geen tien maanden vol.'
LEEN VERVAEKE
Toen Yang Ouran (27) in april vorig jaar een koffiebar in Beijing opende, dacht hij makkelijk te kunnen rondkomen. Hij vond een huurpandje in de wijk Baiziwan, met net genoeg plek voor twee tafels en vier zitjes. Het is een buurt met veel dagjesmensen, inwoners uit de hogere middenklasse en werknemers van internetbedrijven - allemaal koffieadepten in China. Hij investeerde in een koffiemolen, een espressomachine en tien soorten bonen: koffiebar Dianhan was geboren.

Koffie zit enorm in de lift in China. Het aantal koffiezaken in het land steeg vorig jaar met ruim eenderde, naar 191.600. Het aantal vestigingen van koffieketens nam zelfs met bijna 60 procent toe, tot 49.691. China, van oudsher een theeland, telt nu voor het eerst meer vestigingen van koffieketens dan de Verenigde Staten.

De opkomst van de koffiecultuur begon met de Amerikaanse keten Starbucks, dat in 1999 zijn eerste vestiging in China opende en in de jaren daarna flink aan de weg timmerde. De vaart kwam erin toen het bedrijf in 2017 concurrentie kreeg van lokale koffieketens zoals Luckin Coffee en later Cotti. Ze maakten opgang met dezelfde koffie met smaakjes als Starbucks, maar dan voor flink lagere prijzen.

Hippe nieuwigheden
Luckin en Cotti verspreidden de koffiecultuur van grote steden als Beijing en Shanghai naar kleinere provinciesteden in China, waar het grootste deel van de bevolking woont. Koffie past in de levensstijl van veel hardwerkende Chinezen (op zoek naar een cafeïnekick) en van de trendgevoelige middenklasse.

Naast de goedkopere ketens openen nu ook steeds meer zelfstandige koffiezaken, met hippere koffies als havermelk-lattes en kokosnoot-dirty's, en 'trage koffies', zoals hand-brews en pour-overs. De Chinese economie zit in het slop, maar Chinese consumenten blijven op zoek naar nieuwigheden waarmee ze zich op sociale media kunnen onderscheiden.

Maar de koffiemarkt lijkt niet erg gezond: in 2023 openden 95 duizend nieuwe zaken, maar sloten er 44 duizend. Ook Yang, die al jaren in de horeca werkte, liep met zijn koffiebar Dianhan al snel tegen problemen aan. 'Toen ik in april opende, waren hier maar drie koffiezaken in de buurt', zegt hij, in zijn piepkleine zaakje, dat blauw geschilderd en strak ingericht is. 'Er kwamen voortdurend mensen binnen en ik kon makkelijk winst maken. Maar in de zomer gingen er ineens tien nieuwe koffiezaken open. Dat is te veel voor deze buurt. Nu verdien ik niet eens genoeg om de huur te betalen.'

Terugvalbaan
Volgens Yang zijn veel van de nieuwe koffiebars geopend door ontslagen werknemers uit de noodlijdende internet-, onderwijs- en financiële sector. Omdat zij geen nieuwe baan kunnen vinden, zijn ze maar voor zichzelf begonnen. De financiële drempel voor een kleine koffiebar is lager dan voor andere horeca. En barista klinkt beter dan maaltijdbezorger of taxichauffeur, de andere terugvalbanen. '95 procent van die nieuwe koffiezaken houdt het geen tien maanden vol', zegt Yang.

'De kans is klein dat je met een zelfstandige koffiezaak veel geld zult verdienen', beaamt ook Liu, een dertiger die in juli vorig jaar haar eigen koffiebar opende. Liu werkte als illustrator bij internetbedrijf Baidu, maar moest zo veel overwerken en zag zo veel leeftijdsgenoten ontslagen worden - 35 jaar geldt als oud bij Chinese techbedrijven - dat ze besloot het over een andere boeg te gooien. Haar Da Café zit op vijf minuten lopen van Yangs Dianhan, en is een directe concurrent.

Liu probeert haar koffiebar onderscheidend te maken met haar eigen illustraties. Aan de muur hangen schilderijen van de honden van haar vaste klanten. Maar ook zij komt nauwelijks uit de kosten: ze klust freelance bij als illustrator om het hoofd boven water te houden. 'Gelukkig heeft mijn man een goed inkomen', zegt ze. 'Maar ik maak me wel zorgen.'

Veel zelfstandige koffiezaken proberen op te vallen met exclusieve koffiebonen en interieurs met een hoog Instagram-gehalte - althans, de Chinese tegenhangers van Instagram. In de toeristische wijk rond de Baita Tempel, naar verluidt de wijk met de hoogste dichtheid van koffiezaken in heel Beijing, opende de 35-jarige Gao Yang vorig jaar koffiebar Ta Xi. Zijn zaak zit in een hutong, een traditionele wijk met smalle straatjes, en is ingericht met vintage meubels en kopjes uit een grootmoederservies.

Gao serveert alleen hand brew-koffie van diep gebrande bonen. De prijzen gaan van 6 tot 15 euro per kopje, en 38 euro voor Gao's eigen koffiebranding, die niet op de menukaart staat. Dit soort prijzen is in Chinese koffiebars geen uitzondering, al worden meestal ook goedkopere, reguliere lattes en cappuccino's aangeboden. In Shanghai kwam eind vorig jaar een koffietent in het nieuws omdat ze een kop Geisha-koffie, van een exclusief soort bonen, aanbood voor 795 euro.

Gao's strategie lijkt te werken. Hij staat hoog op de populariteitslijst van de Chinese recensie-app Dianping, en trekt influencers uit heel China. 'De koffiecultuur is aan het evolueren', zegt hij. 'Koffie is niet langer functioneel. Steeds meer mensen erkennen de waarde van kwaliteitskoffie. Ze begrijpen dat mijn koffie zijn prijs waard is. Het is een traag proces, maar we zijn op de goede weg.'

KOFFIEKETENS
De stijging van het aantal koffiezaken in China is deels het gevolg van een strijd tussen de grote ketens, met Luckin en Cotti als agressiefste spelers. In 2023 opende Luckin 5.059 nieuwe vestigingen, en Cotti 6.004.

Buitenlandse ketens als Starbucks (meer dan 700 vestigingen in 2023) groeien ook, maar langzamer. Luckin Coffee is in China inmiddels twee keer zo groot als Starbucks.

Luckin stunt met prijzen vanaf 9,9 renminbi (1,27 euro), en Cotti vanaf 8,8 renminbi (1,13 euro). Starbucks houdt vast aan minimumprijzen van 28 renminbi (3,60 euro).

€795 voor een kopje koffie. Het gaat daar echt "goed" met de welvaart!

️

[fransg]

€795 voor een kopje koffie. Het gaat daar echt "goed" met de welvaart!

Ach, er wordt hier ook weleens een vaatje Hollandse Nieuwe voor een recordbedrag geveild en af en toe lees je over wat een kg Geisha koffiebonen heeft gekost. Allemaal publiciteitsgrapjes die gezien het effect in de media eigenlijk spotgoedkoop zijn.

[fransg]