Potvolkoffie! Een nieuwe hobby.

[Pelagius]

De liefde voor koffie bestaat al geruime tijd bij mij. De kans op een lekker kopje laat ik niet snel aan mij voorbij gaan al is het geen dwingende lichamelijke afhankelijkheid van de cafeïne. Het is mij vooral om de smaak te doen. En die smaak is soms verbazingwekkend onvoldoende ondanks de mooie grote espresso-apparaten die men her en der heeft staan. De beledigend slechte kwaliteit die je soms voorgeschoteld krijgt in vergelijking met hoe het ook kan, deed mij besluiten eens op zoek te gaan naar het hoe en waarom. Waar komen die verschillen vandaan? Deze vraag opende een theoretische wereld voor mij die ik zeer boeiend vond. Zo boeiend dat ik steeds vaker begon te verlangen naar het zelf bereiden van een heerlijke espresso. Want dat scheen dus te kunnen.

En zo heb ik twee weken geleden mijn volautomatische bonenmalerkoffiezetter via marktplaats uitgezwaaid en ben ik overgegaan tot de aanschaf van een Gaggia Classic vergezeld van een Solis bonenmaler, het oudere broertje van de Sage smart grinder. En ja, daarbij een keuze makend om binnen het budget te blijven want de gereviseerde Gaggia uit 2010 met PID wilde ik echt hebben.

Met de theorie vers in het geheugen begon ik aan mijn eerste espresso. Al na 8 seconden stond ik gedesillusioneerd bij het aanrecht met een vol kopje waarvan ik ook met veel fantasie niet echt een mooie van crema voorziene espresso kon maken. Maar ik had toch alles goed gedaan? Net zoals op YouTube.

Inmiddels heb ik met wat ondersteunende tools en veel oefenen (hoeveel espresso’s kun je proeven op een dag?) al een iets beter resultaat. Twee dingen spelen mij alleen nog parten. FOMO en consistentie. Die laatste zorgt er vooral voor dat ik nog niet aan het bezoek een espresso durf te presenteren. Want hoe gaat hij worden? En ik hoor ze al denken: “Mooie spullen maar niet te drinken.” En voor mijzelf is het ook niet fijn om 1 op 4 te scoren voor “gelukte” espresso’s. En bij die ene komt dan de FOMO om de hoek kijken. Fear of missing out. Wat als deze lekkere espresso nog lekkerder kan zijn. Wat als ik nu genoegen neem met een 7 terwijl ik denk dat het een 10 is? Wat als het nog beter kan? Hoe weet ik dat dit het meest haalbare is? Of jaag ik gek gemaakt door online barista’s een onhaalbaar ideaal na?

Ik ga dus vooral lekker door met oefenen en lezen. Vaardigheden aanscherpen en leren. Vragen stellen en meelezen.

[fuel]

Leuk en ik herken het wel
In het begin gaf ik visite altijd een cappuccino zodat als de espresso niet goed gezet was dit werd verbloemd door de melk
Succes en veel plezier.