Het is inmiddels een half jaar geleden dat ik dit topic opende. Een mooi moment om eens terug te kijken om te zien hoe de BocaBoca zich heeft gehouden.
Ik heb inmiddels een kilo of vijftien ermee gebrand in batches van 200 gram. Waarbij ik meestal drie batches achter mekaar brand. Dan kom ik op een voorraad waar we ongeveer een week mee vooruit kunnen.
Ik noteer trouw al mijn gegevens in een logboekje, maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik bijna altijd dezelfde aanpak heb met branden en dat mijn aantekeningen vooral handig zijn omdat ik ook de maalgraad op de Niche erbij schrijf.
Mijn werkwijze is de volgende:
Ik zet hem aan en laat hem opwarmen tot tegen de 200 graden op het thermometertje. Dan heb ik de knop die het vermogen regelt op de helft staan (standje 6).
Ik doe de bonen erin, plaats de drum in de brander en plaats de kap erop. Vermogen gaat dan op maximaal (stand 12).
Als ik de eerste kraakjes hoor haal ik de kap eraf en draai ik hem terug naar standje 6. Soms iets verder, maar dat laat ik afhangen van hoe heftig de boel los gaat met kraken.
Ik bereik die first crack over het algemeen ergens tussen de 10 en 11 minuten. Daarna geef ik ongeveer 18% ontwikkeltijd en daarna stort ik de koffie uit in een zeef. Met die zeef en een vergeet koel ik door de bonen heen en weer over te gooien. Meestal doe ik dat in de brandgang (toepasselijke naam) omdat ik daar een goede luchtstroom heb en ik me minder druk maak over alle vliesjes die weg waaien.
Qua vochtverlies zit ik meestal rond de 15%. Afhankelijk van de bonen (en hoeveel ik er op de grond laat lazeren...).
De BocaBoca functioneert op deze manier prima.
Voordelen: behoorlijk idiot proof, glazen drum en erg stil dus je hoort en ziet de ontwikkeling uitstekend. En ik ben zeer content met wat ik eruit krijg.
Nadelen: vliesjes overal en dat koelen is niet zo tof. Ik heb een eenvoudige koeler besteld die hopelijk binnenkort aankomt. Kijken hoe dat bevalt. Maar eerlijk gezegd vind ik het geen deal breaker.
Na het intensieve gebruik zie je aan de binnenkant natuurlijk wel wat gebruikssporen. Ik haal na elke zoveel beurten de drum uit mekaar en maak het glas goed schoon met een sopje. De binnenkant heeft hier en daar wat vlekken gekregen en het steuntje voor het uiteinde van de as van de drum is een beetje verrot. Maar dat kan allemaal geen kwaad.
De aanschaf is inmiddels alweer terug gewonnen vanwege het prijsverschil tussen groene bonen en gebrande, maar ik doe dit niet daarvoor, ik vind het gewoon ontzettend leuk om te doen en ik ben altijd wel een beetje trots als een kopje koffie drink dat ik dan zo bijna helemaal zelf bij mekaar heb geklust.
Ik heb inmiddels ook al wel weer wat boeken gelezen en uren video's bekeken over koffie branden en ik zie mezelf op een gegeven moment wel een keer upgraden naar iets groters en iets waarmee je wat meer controle hebt zoals een Bullet of Cormorant, maar voorlopig sta ik wekelijks met een grijns op mijn gezicht te klussen in het schuurtje achter in de tuin.
De foto's na een half jaar stevig gebruik:
glazen drum:
Binnenkant van de brander:
Erg eenvoudig en klein met het opbergen:
Bezzera Strega (PSM) | Cafelat Robot | Niche Zero | Kinu M47 Phoenix | Cormorant CR 600
