Vlees eten... of niet?

[gilleko B.]

Een warme bal met een lik mutarde erop, tussen zo'n zacht kadetje. Vroeger bakte mijn moeder biefstuk, toen ik klein was, en had je van dat witte King Corn brood waarmee ik dan de pan schoon smeerde. Dat was altijd erg lekker vet en zoutig. Dat brood dat bleef door allerlei zaken kneitervers. Ik hoop niet dat ik nu op latere leeftijd er iets aan over ga houden.

[bobbee]

Die pizza's zijn elke keer fantastisch

(Ik kreeg bericht "Je afbeeldingen mogen tot 1100 pixels hoog zijn." Dus daardoor werd je derde foto niet zichtbar! )

Dank je Frans en Gilleko b. Ik heb de foto's aangepast.

  

[cremalover]

Die pizza's zijn elke keer fantastisch

(Ik kreeg bericht "Je afbeeldingen mogen tot 1100 pixels hoog zijn." Dus daardoor werd je derde foto niet zichtbar! )

Dank je Frans en Gilleko b. Ik heb de foto's aangepast.

  

Desem?

[bobbee]

Desem?

Nee. Verse gist.

[cremalover]

Desem?

Nee. Verse gist.

Die gaten.
Extreme hitte zeker. Jij hebt een pizza oven?

[bobbee]

Desem?

Nee. Verse gist.

Die gaten.
Extreme hitte zeker. Jij hebt een pizza oven?

Ik heb een pizza oven ja, maar het is echt alles samen waardoor je dit krijgt.
Temperatuur, bloem, fermentatie proces, hydratatie van deeg, hoe je de bodem maakt etc.

Ik vind zuurdesem niet lekker voor pizza.


Mijn grote inspiratiebron voor pizza: Carlos Sammarco

https://m.facebook.com/pg/carlosammarco ... 2.0/posts/

[fransg]

vandaag in De Volkskrant:

Uitknijpketen
teun van de keuken vraagt zich af

De Nederlandse landbouw moet compleet op de schop. Het systeem van steeds grotere bedrijven die steeds meer produceren voor steeds minder geld, werkt niet meer. Er moet juist minder geproduceerd worden voor meer geld. Het is natuurlijk razend knap dat wij de tweede exporteur van landbouwproducten ter wereld zijn, maar het is ook een beetje absurd dat wij met geïmporteerde kunstmest en veevoer zoveel vee uit zo'n klein stukje aarde stampen. Ons stikstofprobleem komt toch echt voornamelijk door de gigantische veestapel.

Ooit maakten we met Keuringsdienst van Waarde een uitzending over leverworst. We waren tot de ontdekking gekomen dat deze feestworst in elke supermarkt precies 62 cent voor een halve kilo kostte. Niet 64 cent en ook niet 61, maar 62. Hoe kan dit? Die leverworst staat symbool voor wat er misgaat in ons voedselsysteem. Het is één van de producten waarop prijsbewuste klanten hun supermarkt uitkiezen. Is leverworst bij een andere winkel één cent goedkoper, dan doen ze hun boodschappen voortaan daar. De leverworst is een lokworst. Met een lekker lage prijs is de klant binnen en kan hij andere dingen kopen. Die 62 cent is kennelijk de absolute bodemprijs waarvoor de supermarkt de worst nog wil verkopen. Zoals de woordvoerder van een supermarkt mij zei: 'We maken er geen verlies op' 'Wel winst?', vroeg ik. 'Heel weinig. Het is centenwerk.' Ziedaar de verklaring voor de wonderlijke prijs van 62 cent.

Maar bij de varkensslachter kostte een halve kilo vlees vijfenzeventig cent. Het vlees is dus duurder dan de worst. En dan moet de fabrikant er ook nog een worst van maken. Hoe is dit mogelijk? Doordat én de boer én de worstfabrikant zijn product met verlies verkopen. Waarom? Omdat de leverworstfabrikant 'zijn contacten wil behouden met de klant'. Voor boeren geldt precies hetzelfde. De supermarkt noemt een prijs en als de boer daar niet mee akkoord gaat, dan koopt die supermarkt helemaal niks meer bij hem. Ook geen producten die wel winst opleveren. En zo zijn boeren constant bezig nog efficiënter te werken en nog meer te bezuinigen. De uitknijpketen loopt van supermarkt naar fabrikant naar de slachter naar boer en eindigt uiteindelijk bij de dieren.

Landbouworganisatie LTO Nederland heeft een enquête gehouden waaruit blijkt dat de gemiddelde Nederlander veel minder voor zijn eten betaalt dan hij zelf denkt. Ook vergeleken met andere Europeanen betalen wij belachelijk weinig voor ons voedsel. Als we voor een worst of karbonade werkelijk betalen wat hij kost, dan wordt hij duurder. Dat moet dan maar. Dat is beter voor ons milieu en beter voor de boer.

Na de Tweede Wereldoorlog werd onder leiding van de legendarische landbouwminister Mansholt - waarvoor nog aandacht in Zomergasten - een grote reorganisatie van de landbouw doorgevoerd om honger voorgoed uit te bannen. Kleine stukjes land werden geruild en aan elkaar geplakt (ruilverkaveling) waardoor kleine boerderijtjes plaats moesten maken voor grote, gespecialiseerde bedrijven. Boeren gingen meer produceren en (aanvankelijk) meer verdienen. Het gemengde bedrijf verdween grotendeels en het landschap werd eentoniger.

Nu is het tijd voor de volgende grote reorganisatie van de landbouw, die gepland moet worden voor de komende decennia. Hierbij moet alles draaien om natuur, milieu, dierenwelzijn én een goede prijs voor landbouwproducten.

Tips voor Teun? Stuur ze liefst met foto, naar t.vandekeuken@volkskrant.nl

[cremalover]

vandaag in De Volkskrant:

Uitknijpketen
teun van de keuken vraagt zich af

De Nederlandse landbouw moet compleet op de schop. Het systeem van steeds grotere bedrijven die steeds meer produceren voor steeds minder geld, werkt niet meer. Er moet juist minder geproduceerd worden voor meer geld. Het is natuurlijk razend knap dat wij de tweede exporteur van landbouwproducten ter wereld zijn, maar het is ook een beetje absurd dat wij met geïmporteerde kunstmest en veevoer zoveel vee uit zo'n klein stukje aarde stampen. Ons stikstofprobleem komt toch echt voornamelijk door de gigantische veestapel.

Ooit maakten we met Keuringsdienst van Waarde een uitzending over leverworst. We waren tot de ontdekking gekomen dat deze feestworst in elke supermarkt precies 62 cent voor een halve kilo kostte. Niet 64 cent en ook niet 61, maar 62. Hoe kan dit? Die leverworst staat symbool voor wat er misgaat in ons voedselsysteem. Het is één van de producten waarop prijsbewuste klanten hun supermarkt uitkiezen. Is leverworst bij een andere winkel één cent goedkoper, dan doen ze hun boodschappen voortaan daar. De leverworst is een lokworst. Met een lekker lage prijs is de klant binnen en kan hij andere dingen kopen. Die 62 cent is kennelijk de absolute bodemprijs waarvoor de supermarkt de worst nog wil verkopen. Zoals de woordvoerder van een supermarkt mij zei: 'We maken er geen verlies op' 'Wel winst?', vroeg ik. 'Heel weinig. Het is centenwerk.' Ziedaar de verklaring voor de wonderlijke prijs van 62 cent.

Maar bij de varkensslachter kostte een halve kilo vlees vijfenzeventig cent. Het vlees is dus duurder dan de worst. En dan moet de fabrikant er ook nog een worst van maken. Hoe is dit mogelijk? Doordat én de boer én de worstfabrikant zijn product met verlies verkopen. Waarom? Omdat de leverworstfabrikant 'zijn contacten wil behouden met de klant'. Voor boeren geldt precies hetzelfde. De supermarkt noemt een prijs en als de boer daar niet mee akkoord gaat, dan koopt die supermarkt helemaal niks meer bij hem. Ook geen producten die wel winst opleveren. En zo zijn boeren constant bezig nog efficiënter te werken en nog meer te bezuinigen. De uitknijpketen loopt van supermarkt naar fabrikant naar de slachter naar boer en eindigt uiteindelijk bij de dieren.

Landbouworganisatie LTO Nederland heeft een enquête gehouden waaruit blijkt dat de gemiddelde Nederlander veel minder voor zijn eten betaalt dan hij zelf denkt. Ook vergeleken met andere Europeanen betalen wij belachelijk weinig voor ons voedsel. Als we voor een worst of karbonade werkelijk betalen wat hij kost, dan wordt hij duurder. Dat moet dan maar. Dat is beter voor ons milieu en beter voor de boer.

Na de Tweede Wereldoorlog werd onder leiding van de legendarische landbouwminister Mansholt - waarvoor nog aandacht in Zomergasten - een grote reorganisatie van de landbouw doorgevoerd om honger voorgoed uit te bannen. Kleine stukjes land werden geruild en aan elkaar geplakt (ruilverkaveling) waardoor kleine boerderijtjes plaats moesten maken voor grote, gespecialiseerde bedrijven. Boeren gingen meer produceren en (aanvankelijk) meer verdienen. Het gemengde bedrijf verdween grotendeels en het landschap werd eentoniger.

Nu is het tijd voor de volgende grote reorganisatie van de landbouw, die gepland moet worden voor de komende decennia. Hierbij moet alles draaien om natuur, milieu, dierenwelzijn én een goede prijs voor landbouwproducten.

Tips voor Teun? Stuur ze liefst met foto, naar t.vandekeuken@volkskrant.nl

Globalisering is de grote boosdoener.
Zolang de burger VVD stemt ligt de nadruk op het BNP en daar zal alles voor moeten wijken.

Zolang we tot de grootste landbouwexporteurs ter wereld behoren is vanuit hun perspectief de wereld in orde en zijn we een gaaf landfje.Ten koste van alles.

Met de ruilverkaveling is dit proces in de landbouw in gang gezet. Grootschaligheid werd de nieuwe norm. Dit moest en zou gebeuren.Grote percelen lieten grotere en zwaardere machines toe en maakte het hele proces rendabeler.
Ten koste van de kleine boer, het dierenwelzijn en vooral het milieu.
Alles moest en zou hier voor wijken.

De laatste 20 jaar is het sausje globalisering hier over heen gegaan. Rotzooi uit China importeren en tulpen terugsturen.
5x per jaar met de vlieger op vakantie is in 20 jaar normaal geworden. In de jaren 90 kostte een retourtje Londen met een Friendship nog 750 gulden. Ik weet nog hoe we mijn vader uitzwaaide voor de allereerste vliegreis in zijn leven toen hij een oud militair bezocht die in WW2 in zijn ouderlijk huis gestationeerd was.

De prijs van dit alles wordt opgebracht door het milieu. Het grote uitsterven gaat in volle vaart door.
Zelf zweten we zomer op zomer onze bedden uit maar ik ben bang dat dit niet tot een ommekeer zal leiden.
Bij de grote massa heeft dit nog steeds geen prioriteit. Zolang er elke dag 3 ons schouderkarbonade op hun bord ligt en ze drie keer per jaar naar Marbella kunnen met de vlieger is hun wereld in orde.

En het grootkapitaal knikte en zag dat het goed was.

[fransg]

ja helaas.

[gilleko B.]

Ja voor €60 naar Milaan door de lucht is normaal, de heer Klaver Van Groen Links maakt ook minimaal 25 vluchten per jaar, maar probeert dat, vermoed ik, te compenseren door aspirant huizenkopers van het gas te halen en een warmtepompsysteem op te leggen. Ach ja, wat is nu €35.000 meer voor een woning in een overspannen woningmarkt. Mooi en goed verhaal van Cremalover.