Tegen de tweede crack aan?
Indonesische koffie is voor elke brander een uitdaging. De bonen zijn door ras, terroir en verwerkingsmethode relatief broos. Je kunt ze voorzichtig branden met genoeg ontwikkeling voor body maar licht genoeg voor het sprankelende en dat alles zonder door te slaan in bitter/assig. Dan is het een super aangename frisse verassende koffie waar je letterlijk uren plezier van kunt hebben.
Maar je kunt ze ook gewoon -en het is prima als je dat lekker vind!- donker branden tot tegen de tweede crack en dan krijg je body&spice maar ook een hoop wrange bitterheid... Koffie smaak? Mjuah maar niet persé
Marloes laat je niet uit het veld slaan door het onregelmatige uiterlijk, dat komt echt door de verwerkingsmethode. De bonen kun je iets lichter laten dan je "normaal gesproken" gaat met de gene en dan toch zullen ze al donkerder smaken.
Ik ga door tot ik rook zie.
