Bert K schreef:Hihi, daar ben ik niet lenig genoeg voor...
Toen iemand de Nespresso noemde (en vergeet de Senseo niet) moest ik opeens denken aan vergelijkbare waves in de audio-wereld. Eerst had je de 78 toerenplaat, toen de stereo-plaat, daarna de CD, en die moest nog verder verbeterd worden door de Super-audio CD. Maar wat deed het publiek? Die schakelde over op de MP3, wat een kwaliteitsverlaging was. Maar het gemak woog zo zwaar dat men dat moeiteloos voor lief nam.
Bij de koffie geldt hetzelfde, gemak dient den mensch, dus een slappe bak bruin handwarm water is een klein offer als je alleen maar op een knopje hoeft te drukken...
Ben he wel met je eens.
Gebruiksgemak en betaalbaarheid staat voor de meeste mensen op de eerste plaats.Daarnaast een gebrek aan bereidwilligheid om zich open te stellen voor iets van hogere waarde/kwaliteit.Of noem het desinteresse.
Gisteren was mijn schoonzus op bezoek en ze krijgt van mij een kop koffie.Twee dagen geleden gebrand,vers gemalen en goed gezet.Ook nog een leuk appeltje in de crema.
Commentaar was dat al dat gedoe aan haar niet besteed was.
Zij scheurt een zakje open met koffie en een zakkie met "schuim",waterkoker aanzetten ,opschudden en klaar.En ze vond dit eigenlijk nog lekkerder.
Haar goed recht maar het onttrok aan mij de opmerking dat ze een Maggi annex pakjessmaak had.Zure gezichten alom.
Audio ligt anders vind ik.CD is een makkelijk produkt om te gebruiken.Maar ook goed.Ik hoor dus geen verschil tussen een goede plaatopname en dezelfde opname in goede kwaliteit op CD.
De analoogfreaks met hun draaitafels van 15000 euro zullen me tegenspreken maar volgens mijn ervaring is dat dus onzin.
