Ik begrijp uit Mettler dat voor ons doel een 4-polige TDS-meter met een cel-constante van 0,5 cm het beste is. Meetbereik voor kraanwater tussen 20 - 1200 microS/cm.
Die heb ik dus al niet ....

Enkele tips tegen fouten aflezing:
polen geheel onder dompelen, in midden beker houden, luchtbellen wegtikken, vers sample pakken en beker 2 x voorspoelen met dit water en dan pas meetwater erin en meten.

Temperatuur is weer een volgend stukje.

Wat zijn je uitkomsten voor jouw tap-water Frans?
Hoe vaak meet je en hoe stabiel is het water uit jouw kraan?
Meet je ook na je BWT-filter?

ErikW schreef: za 25 jun 2022, 16:52 Wat zijn je uitkomsten voor jouw tap-water Frans?
Hoe vaak meet je en hoe stabiel is het water uit jouw kraan?
Meet je ook na je BWT-filter?

Ik ben vergeten wat en hoe, maar destijds, toen ik nog af en toe die metingen deed, schreef ik het op:

https://kostverlorenvaart.blogspot.com/ ... ridge.html

en nog een paar, zou ik koeten opsnorren

Voor mijn postcode de pH en waterhardheid even opgezocht.

Zuurgraad: 7.58 - 7.51
Hardheid: 6,06 - 10,60 dH.

OH (mag ook Oh ), dat is laatste is enorm variabel.
Misschien toch wel handig even te meten voordat je water gaat maken of in de machine gooit!

wat een luxe probleem hebben we met het sca-water

deze man begint de dag met twee flesjes zelf opgevangen regenwater, eerst in de koffiemachine:
dan wat ervan gebruiken om de handen te wassen, het gebruikte water wordt opgespaard om later in de ochtend de wc mee door te spoelen. Douchen doet hij bij vrienden of via een advertentie op marktplaats voor $5

https://youtu.be/jtxew5XUVbQ?t=757

(het slot met OL de Heer aan het woord is ook leuk)

fransg schreef:

gilleko B. schreef: vr 24 jun 2022, 19:50 In NL. moeilijk te krijgen.

16 liter besteld bij https://www.lyreco.com

Moet eerst een x aantal pagina's doorwroeten hoe duurzaam en goed ze voor arme kindjes zijn. Daarna weer een zwik aan duurzaamheidsmarketing, maar die flessen met verzendkosten vind ik maar niet. Maar het enige wat ik wil zijn van die plastic Volvicflessen met water. Ik ga zo weer proberen.

️

fransg schreef:

IMG_7228.jpg

IMG_7227.jpg

IMG_7226.jpg

IMG_7225.jpg

IMG_7224.jpg

Zo dat is serieuze boel

️

Zoals beloofd nog iets over temperatuur en TDS-meting.
Spring maar naar de conclusie hoor. Voor mij is dit diep genoeg.

Even heel diep duiken!

De temperatuur heeft heel veel invloed op een TDS-meting.
Bv 1278 μS bij 20 °C en al 1413 μS bij 25 °C.

Hierom de referentietemperatuur gebruiken. Vaak wordt 20 °C of 25 °C aangehouden.

Het een is niet beter dan het andere maar gewoon anders.
Dit wordt veroorzaakt door dat moleculen bij hogere temperatuur gewoon harder bewegen en dus sneller tussen de meetpolen kunnen verplaatsen.

Maar is meer aan de hand.
De temparuurafhankelijk (= verandering van de geleidbaarheid per °C) van het gemeten monster.
De temperatuurafhankelijkheid van elk monster is anders. Het hangt af van de temperatuur en de ionenconcentratie.
De temperatuurafhankelijkheid heeft een positieve correlatie met de temperatuur en negatieve correlatie met de ionenconcentratie. Hoe lager de temperatuur en hoe hoger de concentratie van ionen in oplossing, hoe lager de temperatuurafhankelijkheid.
Een monster kan totaal verschillende temperatuurafhankelijkheid bij verschillende temperaturen en verschillende ionenconcentraties vertonen.

Om de complexe relatie tussen geleidbaarheid, temperatuur en ionenconcentratie te vereenvoudigen, zijn er verschillende temperatuurcorrectiemethoden ontwikkeld om gebruikers tegemoet te komen:
1. Lineair (met behulp van temperatuurcoëfficiënt α)
2. Niet-lineair corrigeren
3. Geen temperatuurcorrectie maar werken naar gelijke monster en sensortemperaturen.

1. Voor medium tot sterk geleidende oplossingen kan een lineaire vergelijking worden gebruikt voor temperatuurcorrectie. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de temperatuurcoëfficiënt, die handmatig door de gebruiker wordt ingevoerd. de lineaire temperatuurcoëfficiënt is uniek voor elk monstertype en alleen geldig over een smal temperatuurbereik.

Als de meting bv bij 27 °C plaatsvind wordt met een lineaire temperatuur coëfficiënt van 2% (geldt voor water) per graad naar 25 °C of 20 °C omgezet.

2. Echter is in natuurlijke wateren de temperatuurafhankelijkheid sterk niet-lineair, zodat niet-lineair correctie moet worden gebruikt.
De gemeten geleidbaarheid, κT, is vermenigvuldigd met de temperatuurafhankelijke factor, f25, van de gemeten temperatuur en dus verwezen naar de referentietemperatuur van 25 °C.
De meeste moderne geleidbaarheidsmeters hebben een f25-coëfficiëntentabel die is geprogrammeerd om het leven een beetje gemakkelijker te maken.
Als bijvoorbeeld een andere referentietemperatuur, b.v. 20 °C, is gewenst, het geleidbaarheidsresultaat verwijst naar 25 °C wordt eenvoudig gedeeld door 1,116 (de waarde is overgenomen uit de bovenstaande f25-tabel):

Samenvattend
Hoewel de parameters die worden gebruikt voor het meten van de geleidbaarheid vrij eenvoudig zijn, moet voorzichtigheid worden betracht:
De juiste geleidbaarheidssonde kiezen met de juiste cel-constante voor het monster van belang samen met de geschikte geleidbaarheidsstandaard voor kalibratie zijn absoluut essentieel. De volgende punten helpen bij het verminderen van meetfouten en verhogen op hun beurt de nauwkeurigheid van de uitgevoerde geleidbaarheidsmeting:
 juiste behandeling en opslag van de geleidbaarheidssonde
 correcte kalibratie met verse standaarden voorafgaand aan de meting
 rekening houden met de temperatuur en temperatuurafhankelijkheid van een monster.

Zo dat was wat watermeetkunde!
Ik geloof dat ik een beetje snap maar ben nu wel aan een lekkere espresso toe!

Conclusie:
Voor espresso gewoon een goede 4-polige TDS meter meter met cel-constante van 0.5cm, kalibratievloeistof en temperatuur meten. Eventueel gewoon lineaire correctie toepassen.