CKV is (in ieder geval toen ik op het VO zat) niet hetzelfde als tekenen of handvaardigheid.

Eerder bewustwording en stimuleren van culturele ontwikkeling bij de leerling.

Thema in mijn jaar was de protestgeneratie, dus dan ging je luisteren naar Bob Dylan, Janis Joplin etc.

Je moest eens naar de schouwburg gaan en daar iets over schrijven. Museum bezoeken, boek lezen van iemand uit die periode.

Je kreeg wel wat kunstgeschiedenis, maar ging niet zelf iets produceren, zoals bij een tekenles.

Ik weet nog dat onze docent toen Eddy Murphy's show Delirious opzette. Geen sixties, wel geweldig

Verenjano schreef: do 23 nov 2023, 16:46 Ik weet nog dat onze docent toen Eddy Murphy's show Delirious opzette. Geen sixties, wel geweldig

Die had ik een poosje geleden weer terug gezien en inderdaad geweldig grappig, maar anders dan vroeger heb ik nu moeite met de homofobe grappen. De tijden zijn veranderd.

Nu je het zegt, dat zou ik waarschijnlijk ook hebben als ik die show nu weer zou zien.

Verenjano schreef: do 23 nov 2023, 16:46 Thema in mijn jaar was de protestgeneratie, dus dan ging je luisteren naar Bob Dylan, Janis Joplin etc.

Tijdens de tekenles op de havo werd vaak "Atom Heart Mother" van de Pink Floyd opgezet, die was toen net uit.

Tijdens de les 'dramatische expressie' op de latere opleiding klonk dan weer "Wish You Were Here" die toen net uit was.

Ik vind Pink Floyd nu pretentieuze onzin maar destijds leek het betekenisvol.

Op de lagere school had ik een onderwijzer die nog wel eens Boudewijn de Groot draaide. Die had hij wel eens begeleid op piano, vertelde hij. En hij had ook meegespeeld op lp's van Cuby and the Blizzards. Bij hem thuis stonden naast een piano ook de nodige gitaren. Er lagen paarse kleden en je zat er op de grond. Vonden wij natuurlijk prachtig. Was een zeer muzikale man.

Prachtig, zo'n bijzondere onderwijzer die de kinderen laat proeven van een andere wereld.

Op de havo hadden we een godsdienstleraar die in een zeer oude villa woonde welke gesloopt zou worden en hij had de kamers in allerlei kleuren geverfd, met kleden behaaglijk gemaakt en de ruimtes (op de toegangsdeuren) namen gegeven zoals "Mind" en 'Soul". Je kon hem er opzoeken en dan blowen, zoenen met een van de andere leerlingen en naar mooie muziek luisteren, of op zondagochtend vroeg met hem naar een klooster in de buurt voor een mooie gregoriaans gezongen mis. Hij was vrijgezel en ik hoorde later dat hij tijdelijk een vriendin had gevonden vlak voordat hij naar Afrika vertrok als missionaris/ontwikkelingswerker. Inmiddels woont hij in een klooster in Nederland en vermoedelijk is hij net zoals ik een jaar of 50 ouder dan voorheen.

Dit zijn leuke herinneringen.

In de 6e klas van de lagere school (niet zwaar, wel Christelijk) werd bij mij Jesus Christ Superstar gedraaid. Niet nadat het schoolhoofd ruggespraak met het bestuur en de oudercommissie had gehouden. Duidelijk om gezeik achteraf te voorkomen.

Na er een behoorlijke tijd niet met koffie bezig te zijn update nodig.
Freelance Full stack Developer (AWS, NodeJS) en niet echt met koffie op het werk behalve klagen over dat het wat minder is. Sommige collega nemen van thuis mee in een warmte beker. Het is niet super slecht maar goed is een groot woord. Nu in de DIY branch bezig. Backend knutselen en nu weer wat meer tijd om thuis met koffie bezig te zijn.

Ik ben 75 en sinds 2014 gepensioneerd. Nadat ik studies Politieke Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel had beëindigd, in 1973 zocht ik een job, ik kwam net uit de gevangenis van Vorst, wegens cannabis, 17 gram dat was toen nog strafbaar met tot 4 jaar opsluiting. Mijn diplomatieke carrière zat er dus snel op. Ik sprak toen al vier talen, en kwam terecht in de grote wijde wereld van de Scheepvaart. Eerst als Havenagent, in Brussel, daarna Operations medewerker, in Antwerpen, begonnen met Kustvaartschepen, speciale zelfs die onder bruggen op het Albertkanaal door konnen, ik kende toen alle kleine havens van Engeland, Normandië, Bretagne, in Mindere mate Nederland (omdat wij in België laadden), toch ook die toiletpottenbakkers -Fenix?- in Maastricht, die voerden witte klei in uit zuid-west U.K. Toen ontving ik telefoon van een andere firma en deed ik de Operations van grote cargo schepen. En reisde naar heel Africa (niet Congo, daar is onvoldoende diepgang) en Azië (India, Bangladesh). Interessant, ook mooie dingen, soms goed eten, maar 't is overal dezelfde miserie. Ook faillissementen meergemaakt, dat gebeurt in de Maritiem wel meer, en dus werkte ik in Duitsland en mijn laatste betrekking in Breda, 2012 tot 2014, voor een Russische firma uit Vladivostok, nieuwe 60.000 tonners. En dan op pensioen, niet dat ik ooit dààrvoor leefde hoor, maar ik heb nu wat meer tijd.
Nederland is wel een zeevarende natie, ik ben erg blij ook in NL gewoond te hebben, wel het zuiden, eigenlijk was dat ooit hetzelfde als hier (niet ver van Brussel), maar dan veranderde alles, met de reformatieoorlogen van de 16e-17e eeuw.
Koffie? Ja, in Italië natuurlijk. Nooit in Ethiopië geweest, maar daar is ook geen zee!
Groeten uit Belgë!
Paul

Mooi verhaal en ook weer leuk om te lezen!