Afstellen van je maler lijkt me zelfs bij "normaal onderhoud' horen? En je zal daarom toch zo nu en dan ook je maler uit elkaar moeten halen om schoon te maken.
Als de schijven elkaar raken op hun fijnste stand betekent dat niet dat de vertanding kapot gaat, alleen de vlakke stukjes van de schijven raken elkaar dan, dus zoveel is er dan niet aan de hand.

Ik heb over deze molen getwijfeld.Achteraf blij dat in voor mijn Jolly ben gegaan.
400 euro.Daar zit wat vormgeving en electronica in.Dat geld wordt bezuinigdd op datgene waar het bij een molen daadwerkelijk moet gaan nl motor,lagering en gewicht.

Ik vind het ding klinken als een cementmolen met een schop kiezel erin.

Nu ik dit weer lees ben ik overtuigd van mijn keuze.

De handleiding zoals die door Blue was gelinked is niet helemaal goed meer. Het huidige model heeft tussen het stortgat en het rubbertje een klein gaatje met daarachter de stelschroef voor het mechaniek. Het gaatje is afgedekt met een klein papieren stickertje dat makkelijk loslaat.
De werkwijze is min of meer hetzelfde:
De molen moet leeg zijn en min of meer schoon.
Zet hem op de fijnste stand aan beide kanten.
Draai nu met een 2mm inbussleuteltje het stelschroefje rechtsom totdat je het toerental duidelijk hoort knijpen. Dat is een teken dat de schijven dichter op elkaar draaien. Je hoeft in principe niet door te draaien tot hij schuurt.

Aanvulling: In het artikel onder de link van Blue staat een update van Baratza met de procedure als er een calibratieschroef aanwezig is. Dus de link klopt toch wel mits je maar ver genoeg doorleest.

cremalover schreef: het bij een molen daadwerkelijk moet gaan nl motor,lagering en gewicht.

Motoren zijn redelijk cheap, en Mahlkoenig heeft gekozen voor een kleinere hoogtoerige motor en een riem ipv de maalstenen direct op de as. Dat is een legitieme en vooral compacte keuze.
Lagers zijn cheap. Echt ongeloofelijk cheap.
Maar gewicht vind ik het vreemdste criterium om een maler op uit te zoeken. Wil jij een kilo lood? Wordt je maler beter van!

Maar gewicht vind ik het vreemdste criterium om een maler op uit te zoeken. Wil jij een kilo lood? Wordt je maler beter van!

Da's natuurlijk helemaal waar. Maar andersom is het toch ook weer niet toevallig dat over het algemeen de betere malers ook de zwaardere malers zijn?

(En nu verwacht ik dat Bluecold komt met een bewijs vanuit de uithoeken van het Web, dat er afgezien van handmalers natuurlijk, wel degelijk zeer goede èn lichte malers bestaan.)

Bluecold schreef:

cremalover schreef: het bij een molen daadwerkelijk moet gaan nl motor,lagering en gewicht.

Motoren zijn redelijk cheap, en Mahlkoenig heeft gekozen voor een kleinere hoogtoerige motor en een riem ipv de maalstenen direct op de as. Dat is een legitieme en vooral compacte keuze.
Lagers zijn cheap. Echt ongeloofelijk cheap.
Maar gewicht vind ik het vreemdste criterium om een maler op uit te zoeken. Wil jij een kilo lood? Wordt je maler beter van!

Lagers ja.Er bestaan er zelfs van plastic.Gewicht is lekker als je moet klappere.Mijn Quick 050 bijvoorbeeld.Fijn molentje.Maar te licht i gewicht.Minder praktisch in gebruik dus.
Maar die Vario komt op mij gewoon niet degelijk over.

Komt bij dat een maler bonen moet malen.Al die knoppies en stelmogelijkheden en zo dat moet je aanspreken.
Persoonlijk vind ik dat niks.

Mijn harley trap ik ook aan.

cremalover schreef:
Lagers ja.Er bestaan er zelfs van plastic.Gewicht is lekker als je moet klappere.Mijn Quick 050 bijvoorbeeld.Fijn molentje.Maar te licht i gewicht.Minder praktisch in gebruik dus.
Maar die Vario komt op mij gewoon niet degelijk over.

Over de kwaliteit danwel degelijkheid van de Vario kun je natuurlijk twisten. Net als over het design, het is inderdaad veel plastic. Het was dan ook mijn tweede keuze, na de Compak K3, die ik in eerste instantie besteld had.

Bert K schreef:Toch zijn het allemaal goeie adviezen die in de praktijk geen kwaad kunnen. Het kan geen kwaad om je machines ook technisch een beetje te begrijpen. Bijvoorbeeld de maalstenen die zachtjes tegen elkaar aan draaien is helemaal niet erg, als je dan ook stopt en ze een fractie terugdraait. Jij hebt een beetje last van koudwatervrees. Nergens voor nodig, dit soort machines zijn ontworpen om zonder schade uit elkaar te halen, en het is helemaal niet zo ingewikkeld om eens een kijkje te nemen, ze gaan er beslist niet kapot van, en het is ook geen reden om meteen al je garantie kwijt te raken.

Mee eens. Persoonlijk vind ik het ook prettig om te weten hoe de machine in elkaar zit. En ik heb niet zo veel goed ervaringen met garantie en reparaties. Dit is typisch iets wat je makkelijk zelf kan doen, het scheelt een hoop tijd en geld in ieder geval.

Maar nu weer even on-topic: ik heb zojuist een uur gespeeld met de inbusbout achter dat rubbertje. Dat andere schroefje wilde ik nog even niet gebruiken, zodat dat papieren stickertje wat ervoor zit nog even intact blijft. Maar wel bedankt voor de tip toet54! En ik ben weer een tevreden koffiedrinker!! De maling is weer lekker fijn, de doorloopsnelheid van de extractie is veel beter, mooie crema, ik hoor de motor van de Vario nu ook vertragen als ik hem op een fijnere afstelling zet.
Even een paar dagen afwachten of het nu wel stabiel is, maar voorlopig ziet het er goed uit.

De volgende uitdaging wordt het spelen met de fijnafstelling, grammen afwegen, spelen met de Cellini, varieren met de flush, misschien een Eric's thermometer kopen, etc etc.

Iedereen heel erg bedankt voor alle adviezen en tips!! Op naar het volgende verbeterpunt.

Erickque schreef:

cremalover schreef:
Lagers ja.Er bestaan er zelfs van plastic.Gewicht is lekker als je moet klappere.Mijn Quick 050 bijvoorbeeld.Fijn molentje.Maar te licht i gewicht.Minder praktisch in gebruik dus.
Maar die Vario komt op mij gewoon niet degelijk over.

Over de kwaliteit danwel degelijkheid van de Vario kun je natuurlijk twisten. Net als over het design, het is inderdaad veel plastic. Het was dan ook mijn tweede keuze, na de Compak K3, die ik in eerste instantie besteld had.

Bert K schreef:Toch zijn het allemaal goeie adviezen die in de praktijk geen kwaad kunnen. Het kan geen kwaad om je machines ook technisch een beetje te begrijpen. Bijvoorbeeld de maalstenen die zachtjes tegen elkaar aan draaien is helemaal niet erg, als je dan ook stopt en ze een fractie terugdraait. Jij hebt een beetje last van koudwatervrees. Nergens voor nodig, dit soort machines zijn ontworpen om zonder schade uit elkaar te halen, en het is helemaal niet zo ingewikkeld om eens een kijkje te nemen, ze gaan er beslist niet kapot van, en het is ook geen reden om meteen al je garantie kwijt te raken.

Mee eens. Persoonlijk vind ik het ook prettig om te weten hoe de machine in elkaar zit. En ik heb niet zo veel goed ervaringen met garantie en reparaties. Dit is typisch iets wat je makkelijk zelf kan doen, het scheelt een hoop tijd en geld in ieder geval.

Maar nu weer even on-topic: ik heb zojuist een uur gespeeld met de inbusbout achter dat rubbertje. Dat andere schroefje wilde ik nog even niet gebruiken, zodat dat papieren stickertje wat ervoor zit nog even intact blijft. Maar wel bedankt voor de tip toet54! En ik ben weer een tevreden koffiedrinker!! De maling is weer lekker fijn, de doorloopsnelheid van de extractie is veel beter, mooie crema, ik hoor de motor van de Vario nu ook vertragen als ik hem op een fijnere afstelling zet.
Even een paar dagen afwachten of het nu wel stabiel is, maar voorlopig ziet het er goed uit.

De volgende uitdaging wordt het spelen met de fijnafstelling, grammen afwegen, spelen met de Cellini, varieren met de flush, misschien een Eric's thermometer kopen, etc etc.

Iedereen heel erg bedankt voor alle adviezen en tips!! Op naar het volgende verbeterpunt.

Ik trek de kwaliteit van de Vario niet echt in twijfel.Daar heb ik geen argumenten voor.Het is puur een gevoelskwestie.Klank en het vele plastic en zo.voor hetzelfde geld draait zo'n ding over 5 jaar nog perfect.Afwachten dus.

Hier geldt alleen de valproef. Alle malers laten vallen en doorgaan tot er één overblijft. Dat is dan de beste volgens objectieve criteria.

toet54 schreef:Hier geldt alleen de valproef. Alle malers laten vallen en doorgaan tot er één overblijft. Dat is dan de beste volgens objectieve criteria.

Ik zou altijd voor een meer geavanceerde proef gaan met wat meer technische hulpmiddelen.