noparkingbert schreef:Naargelang de grote van je bialetti kun je er normaal altijd voldoende kopjes uithalen.
Het zijn natuurlijk espresso kopjes, dus een grote bak koffie moet je niet verwachten...
troost je, bij mij lukt het ook nog niet zo goed, ik kan er niet in slagen mijn koffie te laten doorstomen zonder dat het water kookt...
Je wilt 2 dingen doen stomen en GEEN water koken, het water zal toch moeten koken als je stoom wilt creëren, het is alleen geen stoom wat je nodig hebt om te percoleren, want dat is het wat je in feite doet, zie hier een afbeelding en tekst; met dank aan; smaaklog.nl Cafetière of Percolator? - 18.04.2008 - Bart
coffee_percolator by
randstad fotografica, on Flickr
Onlangs werd mij de vraag gesteld of ik wist wat het verschil is tussen een cafetière en een percolator, dit om een discussie tussen twee vriendinnen te beëindigen. Mijn eerste ingeving was om te stellen dat de percolator het kleine aluminium potje is dat op het vuur geplaatst voor koffie zorgt, en dat de cafetière het Schematische weergave van een percolator glazen kannetje is waarbij door middel van een duw-zeefje koffie gemaakt kan worden. Om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen ben ik op zoek gegaan naar een antwoord, en volgens Wikipedia blijk ik gelijk te hebben. Maar wat is nou precies het verschil tussen deze manieren van koffiezetten?
Volgens de Nederlandse Vereniging van Koffiebranders en Theepakkers drinkt de gemiddelde Nederlander 3.2 koppen koffie per dag (over 2006). Wat ons wereldwijd plaatst op de vierde plek qua koffiedrinkers (achter de Finnen, Noren en Zweden). Volgens dit (enigszins gedateerde) artikel is koffie niet alleen van origine een Nederlands exportproduct maar zijn er ook een aantal factoren van belang bij de smaak van koffie. Hierbij komen de soort koffieboon (Robusta of Arabica), diepte van branding van de boon, het soort maling, de temperatuur waarop de koffie gezet wordt, de doorlooptijd, de eventuele verbranding van smaakgevende oliën en de manier van zetten om de hoek kijken.
Als we met deze wetenschap in het achterhoofd kijken naar de manier waarop koffie gezet wordt met een percolator: een percolator schroeft men open, de onderkant wordt gevuld met water, waarbij de koffie zich in een middenstuk bevindt. Door de druk van de stoom (die ontstaat dankzij het koken, de percolator wordt op een warmtebron geplaatst) wordt steeds water door een buis in het midden van de percolator geperst. Hierdoor loopt het (kokende) water door de koffie wat vervolgens wegvloeit naar bovenste compartiment en ontstaat er drinkbare koffie. Een probleem wat hier mogelijkerwijs bij ontstaat is dat de temperatuur van het kokende water te hoog is voor de oliën die de koffie hun smaak geven, en deze verbranden. Dit resulteert in een verminderde smaak. Aldus het KTIB (Koffie en Thee Informatie Buro). De meest geschikte koffie hiervoor zou koffie van een fijne maling of espressokoffie zijn. Een cafetière is meer een recht-toe-recht-aan apparaat. Koffie van een grove maling wordt in de glazen kan geschept. Hier wordt water overheen gegoten dat net van de kook is. Na ongeveer twee minuten trekken worden drank en koffiedik van elkaar gescheiden door middel van een fijnmazige zeef die door de vloeistof geduwd word. Hiermee ben je er als koffiedrinker van verzekerd dat de in koffie aanwezige olie nog in volle glorie aanwezig is. En daar komt bij dat glas schoner blijft dan de binnenkant van een aluminium behuizing.
Kortom: de cafetière is onze koffiezetter van voorkeur (bij gebrek aan een espressomachine, uiteraard)
Laten we wel zijn, smaken verschillen!