Haha! Ja dat met de malabar en is altijd ontzettend statisch, als je malabar maalt zit het overal zeg maar!

Je omschrijving qua smaak klopt wel, zacht en choco achtig smaakje. Meeste mensen vinden het heerlijke koffie. Ik heb een kg liggen om te branden, binnenkort mee aan de bak. Krijg trek door jouw posts.

Ik heb inmiddels ook de volgende batch binnen.

Ik denk dat ik afhankelijk van hoe snel de malabar op is volgende week zaterdag/zondag mee aan de slag kan gaan. Ze hebben dan iets over 10 dagen rust gehad na branding.

Ik ga verder met single estate coffee en heb hier ontzettend zin in. Bewust even naar wat andere smaakprofielen gezocht.
Hun Brazil roast is ook niet gebrand op loring dus gekozen voor twee Columbiaanse en een Ethiopiër.

Ik wil binnenkort bij coffeexperts en varietals bestellen.
Eigenlijk zijn mijn verwachtingen het grootst bij deze brander.
Ze zijn destijds de eerste in Nederland die de loring hebben aangeschaft en inmiddels ook de eerste die er twee van hebben.
Ze hebben jarenlang ervaring kunnen opbouwen.
De assortiment is vrij breed en ik zie vele soorten die ik eigenlijk wel wil proberen.

Enige nadeel is dat ze minimaal 1 kilo per soort leveren. Dat kan eventueel wel 2 zakjes van 500gram maar alsnog dus minimaal 1 kilo. Risico hierbij is dan als je het misschien toch niet lekker vind je een vrij grote hoeveelheid in handen hebt.

Ik vraag me af of het misschien handig is en of iemand anders interesse heeft om dan eventueel samen een bestelling te doen dat we dan de bestelling splitsen en elkaar weer doorsturen.

Mocht het wat zijn hoor ik het graag.
Ik ga hier hoe dan ook meerdere batches halen alleen doe ik dat telkens in minimale hoeveelheden want ik ga best een lange tijd vooruit met een kilo

De bonen van single estate hebben inmiddels bijna 2 weken rust gehad.

Ik heb de Columbia casa negra net erin.
Eerst even weer een backflush sessie en maler kort schoongemaakt voor een frisse start.

De Columbian klassiek van het hoofdkwartier vind ik misschien wel de allerlekkerste uit het assortiment. Verheug me dus erop dit te vergelijken met elkaar.

Dail in ging lekker snel. Stukje fijner als de malabar van hiervoor. Eerste kopje weggegooid en de tweede was meteen een schot in de roos.

17 gram vst,
35 eruit in 35 seconde.
Temperatuur 94.

Zeer fruitig. Een cocktail van citrusvruchten, heel goed in balans. Onwijs lekker en ik zou iedereen dit kunnen aanraden om een keer te proberen als je van fruitige soorten houd.
Het verschil tussen het hoofdkwartier is dat de single estate boontjes een stukje meer intensiteit heeft in het zoete fruitige en minder neigt naar het chocolade kant. Wellicht dat de loring hierin een rol speelt.
Single estate beschrijft het als nectarine en ik denk dat dat heel accuraat is benoemd. Caramel wat er ook bij vermeld staat zou ik persoonlijk eerder als honing beschrijven. En juicy tot slot is ook gewoon spot on.

De volgende van single estate zit er in. Heerlijk afwisseling zo die 250 gram zakjes

De Ethiopiër moest in vergelijking met de Columbiaanse een hele flink stap grover gemalen worden. Had ik niet zo verwacht omdat bonen uit Ethiopië vaak harder zijn door de hoogte waarop ze groeien en het om een relatief lichtere roast gaat.
Maar goed maler afgesteld, 3 kopjes weggegooid en nu een moeie uitloop.

17 gram in de vst.
35 eruit in 31 seconde.

Weer heel zoet en fruitig net als de Columbian. De passievrucht proef ik nadrukkelijk.
Ik ben momenteel een beetje ziekjes dus ik vertrouw niet helemaal op mijn smaakpapillen maar eens zien hoe het verder gaat de komende dagen.
Tot nu toe wel onder de indruk van single estate.

Ziet er heerlijk uit!

Even goed ziek geweest en dan smaakt de koffie ook niet meer.

Laatste zakje van single estate zit erin. Bijzonder Columbiaanse boontjes net even anders als hiervoor. Want ik vind het qua smaaktonen best veel lijken op de andere van hiervoor. Er zitten weer tropische tonen in maar het verschilt naar mijn beleving vooral in dat dit ook de kant op gaat van snoeperig. De brander noemt het als winegums maar ik ben daar niet zo zeker van.

Ik kreeg met de vst bakje betere smaaktonen te pakken als de ims. De tonen kwamen helderder naar voren om het zo te zeggen.

17 gram hierbij aangehouden.
Qua ratio vind ik de verschillende smaken vrij groot.
1 op 2,5 ratio bijvoorbeeld vond ik niet zo bijzonder omdat de tonen vertroebeld raken. Ik kan me goed voorstellen dat andere dat weer wel lekker vinden. Want 1 op 2 ratio is best een intense beleving.
Persoonlijk vond ik het lekkerste bakje richting een ristretto. 1,6 tot 1,8 ratio. Het wordt wel heel intens maar tegelijk ook ontzettend zoet.

Ik zou deze denk ik niet snel nogmaals halen. Het is vooral lekker een keer tussendoor. Maar voor mij niet een bakje koffie wat je telkens zou willen drinken. En voor €60 per kilo tevens stevig geprijsd. Een kleine zakje van 250 gram is dan ook ideaal voor als je een keer wat anders wilt proberen.

Hk87 schreef:Meer fotos

Mooi verslag!

️

Als ik nu even terugblik,

Calor waar ik mee begon, de Braziliaanse was heel goed. Lekker zoete toegankelijke bonen.

De Malabar was geweldig. Op de sweetspot kreeg ik ook meer zoetigheid eruit. Heerlijk als espresso alswel in een cappuccino en dergelijke. Ik heb nu stiekem tussendoor ook de malabar van het hoofdkwartier erin om eens te vergelijken.
Daarover zal ik nog kort wat schrijven later.

De Ethiopische heb ik aan de kant gezet en gaat waarschijnlijk ook de prullenbak in. Vond ik op geen manier lekker.


Single estate coffee dan, heel goed ook maar helaas wel aan de prijzige kant voor wat het is.
De twee Columbiaanse waren er wel lekker en goed gebalanceerd.
De Ethiopische bonen leken eigenlijk wel veel op de columbiaanse, kleine subtiele verschillen.
Ik heb nauwelijks referentie op Ethiopische bonen en ik wou nog een keer Dak roasters in Amsterdam een kans geven. Die kans heb ik gegrepen en dus een kleine zakje bonen gehaald om weer te vergelijken. Ook daarover wil ik nog later kort wat schrijven.

De volgende loring avontuur wordt die van coffeexperts.

Ik heb wat gespeeld met de malabar van het hoofdkwartier en hoewel de smaaktonen overeenkomen en dit uiteraard ook een blend is is dit wel wat pittiger in vergelijking met die van Calor.
Misschien dat de loring daarin ook een rol speelt en dat dat de koffie zoeter maakt bij Calor.

Smaken zijn natuurlijk voor iedereen verschillend maar wat mij betreft hierin wel een duidelijke winnaar als ik moest kiezen.
Iig beschouw ik dit ook niet als een wedstrijd maar vind ik het vooral leuk om de verschillen te ontdekken.

Om op de Ethiopiër nog terug te komen. Zojuist de bonen van DAK roasters geprobeerd. Overigens branden zij niet op een loring maar dit om mijn referentie te verbreden. De eerste de best shot tijdens de dail in kwam er al perfect uit op een ratio van 1 op 2,7. Soms moet het denk ik ook meezitten.
Petje af voor DAK, heel bijzonder. Wat een sensatie.

Voor mij geeft dit een beetje inzicht dat soms een loring een bepaalde doorslag kan geven gewoon net even iets meer zoet zoals bij de Malabar.
Maar tegelijkertijd is dat maar 1 factor en ook zonder loring kan je iets heel bijzonders krijgen zoals wat DAK heeft gedaan. Blaast met gemak alle Ethiopiërs omver wat ik tot nu toe heb gehad.