Re: Ervaring met het gevoel of je gewoon niet kunt oplossen in het oneindige

3
gilleko B. schreef:Na een leuke 2 dagen in de Eifel oiv vrouw, zwager en schoonzus naar een outletcenter in Roermond. Ik ben langzaam aan het doodgaan hier. Wat een intens walgelijke ervaring. Ik sta nu buiten ergens in een hoekje te wachten totdat de winkelaars klaar zijn. Wat een klotezooi. Wat een rare wereld.
Afbeelding


Afbeelding
Ah. Ja dat is echt dramatisch. Gelukkig weet je dat het spoedig weer voorbij is anders had je in de eifel beter een hoge stijle wand kunnen zoeken.
Afbeelding
Afbeelding
(ik probeer je nu op te beuren dus he, kan geen beter perspectief bedenken)
Numbers are good but never loose the focus, a quality cup profile is not negotiable!

Re: Ervaring met het gevoel of je gewoon niet kunt oplossen in het oneindige

6
Ik rij een paar keer per maand langs de file met duitsers bij afslag Roermond.
Heb altijd medelijden met die mannen achter het stuur.
Ik laat die bestraffing aan me voorbij gaan.Net als de Ikea.
Toen ik vroeger met mijn vrouw nog wel eens Nijmegen in dook stond ik altijd met de rug ergens tegen een muur tussen een schoen- en kledingwinkel.
Verderop stonden er meer.Een blik uitwisselen was genoeg.De herkenning van de vertwijfeling.Het was triest.Woorden waren niet nodig.We wisten het van mekaar. De ziel was uitgeblust, de broek afzakkend van de niet meer aanwezige kont.Maar het was ook een soort overgave .Het was goed zo.Binnenkort zou ik 50 worden.

Re: Ervaring met het gevoel of je gewoon niet kunt oplossen in het oneindige

8
Ja een boek!

Je hebt er NU de tijd voor.

"Afslag Roermond"

Lijkt me een mooie titel
cremalover schreef: zo 12 sep 2021, 18:07 Ik rij een paar keer per maand langs de file met duitsers bij afslag Roermond.
Heb altijd medelijden met die mannen achter het stuur.
Ik laat die bestraffing aan me voorbij gaan.Net als de Ikea.
Toen ik vroeger met mijn vrouw nog wel eens Nijmegen in dook stond ik altijd met de rug ergens tegen een muur tussen een schoen- en kledingwinkel.
Verderop stonden er meer.Een blik uitwisselen was genoeg.De herkenning van de vertwijfeling.Het was triest.Woorden waren niet nodig.We wisten het van mekaar. De ziel was uitgeblust, de broek afzakkend van de niet meer aanwezige kont.Maar het was ook een soort overgave .Het was goed zo.Binnenkort zou ik 50 worden.
LONDINIUM R24 & VECTIS - etzMAX - Niche - Honne Hedone - COMPAK R120->GRRR - PUQpress - FZ94 - Tonino