Ik heb ooit dezelfde of bijna dezelfde machine gehad, volgens mij had ik ook model 0996. Ik had een nieuwe gekocht via een Duitse website. De machine zag er prachtig uit: groot en robuust wat betreft het uiterlijk. Maar handleiding viel erg tegen en klopte niet. Het klinkt vreemd, maar het was behoorlijk ingewikkeld om de machine aan te zetten en op te laten warmen. Uiteindelijk bleek dat er iets moest worden omgeschakeld om de machine op te warmen, omdat deze niet op een vaste wateraansluiting was aangesloten. Dit stond niet in de handleiding en het kostte me twee dagen om het ergens online te vinden.
Nadat ik dat probleem had opgelost, lukte het me nog steeds niet om een goede espresso te zetten. De machine heeft zeer sterke veren (twee) en is bedoeld voor zeer donkergebrande bonen. Ik gebruikte medium gebrande bonen en kreeg het niet goed voor elkaar met hoeveelheid koffie en de maalgraad van mijn molen van toen.
Na veel gedoe, nog geen enkele geslaagde espresso, en zo'n 3 kilo weggespoelde bonen verder, ging er iets elektrisch kapot in de machine. Ik weet niet meer precies wat. Toen heb ik de machine naar Piet den Hertog gebracht, een geweldige en zeer vakkundige man, voormalig eigenaar van de Espresso Doctor. Na wat onderzoek, twee weken wachten voor onderdelen en het vervangen van meerdere componenten, werkte de machine weer. Ik kreeg wel via de Duitse site mijn geld voor de reparaties terug.
Na de reparatie ging het nog steeds niet veel beter met het zetten van espresso's, maar de machine was in elk geval een lust voor het oog.
Vervolgens hielp Peter de Goede me met het verwijderen van de binnenste veer, in de hoop dat het beter zou gaan. Dit trucje werkte namelijk heel goed bij Strega's. Helaas hielp het niet met mijn machine; één veer bleek juist te weinig te zijn, waardoor de machine op de verkeerde momenten met de verkeerde druk werkte. Dus hebben we de veer weer teruggeplaatst.
Na veel oefenen lukte het me wel om met heel donkergebrande bonen af en toe een espresso te persen, maar ze smaakten nooit echt goed voor mij.
Uiteindelijk heb ik de machine verkocht aan iemand die hem vooral als decoratie wilde hebben en die sowieso alleen maar zeer donkergebrande bonen gebruikte.
Ik weet nog steeds niet of het aan het type machine lag, aan mijn specifieke exemplaar, of aan mijn vaardigheden van toen. Achteraf gezien was het voor mij een leerzame, maar best kostbare reis vol gedoe.
Na de verkoop van de Achille heb ik een Londinium gekocht, en vanaf de eerste dag ging alles vanzelf: het was makkelijk en de espresso's waren heerlijk.
De Londinium heeft ook zijn eigen eigenaardigheden, maar dat hoort nu eenmaal bij het hebben van "koffie als hobby."
Hoop dat het helpt met je keuze