Review Probarista G-iota VS aka DF64V

1
Deel 1:

De afgelopen twee weken ben ik in de gelegenheid gesteld om de Probarista G-iota VS maler te testen. Deze maler wordt in het buitenland als Turin DF64V verkocht. Voor de duidelijkheid: ik heb deze maler niet zelf gekocht, maar ik heb een demo model kunnen lenen van de importeur voor de Benelux, te weten Homebarista België. Waarom? Gewoon omdat ik nieuwsgierig was.


De VS is het luxe broertje van de DF64 waar eerdaags na vijf versies de tweede generatie van verschijnt. Het eerste wat opvalt is dat de VS kleiner en compacter is en vooral veel hoogwaardiger oogt. De afwerking is wat mij betreft zeker voor de vraagprijs van 639.99 euro bijzonder goed. De behuizing is volledig van aluminium. Om een indruk te krijgen van het formaat heb ik de VS naast mijn Eureka XL en Niche Zero gezet:



Een slim detail is de magnetische chute. Dit maakt schoonmaken heel makkelijk mocht de chute ooit verstoppen. Het is noemenswaardig dat er in de chute niet of nauwelijks koffie achter blijft. Ik heb geen gebruik gemaakt van de bellows. Ik vind bellows niet mooi staan en niet veel toevoegen, omdat je ook fines staat te uit te blazen. Enkel een of twee tikjes van bovenop met de vlakke hand volstaat. Dit is een groot verschil met de normale DF64 die een slecht toegankelijke chute heeft en waar bovendien makkelijk koffie in blijft steken door het design van de clump crusher. Voor de DF64 zijn inmiddels meerdere after-market clump crushers te krijgen en ook de fabrikant heeft het design meermaals aangepast. Op de VS is dit onderdeel gewoon perfect.


De maalkamer is erg mooi opgebouwd met bijzonder weinig ruimte voor koffieresten en de schijven zijn heel makkelijk te bereiken voor een deep clean. De maalgraad verstelling verloopt anders dan bij de DF64 door de cilinder zelf te verdraaien. De geïntegreerde anti-popcorn device doet zijn werk uitstekend: zonder de bellows en deksel ontsnappen er geen bonenfragmenten.


Waar de VS zich verder onderscheidt van de normale DF64 is de brushless DC motor met variabel toerental. De maalsnelheid kun je eenvoudig via de goed bereikbare draaiknop aan de zijkant (en dus niet aan de achterkant zoals het geval is bij de Sculptor van Timemore) aanpassen. Het bereik is tussen de 600 en 1800 rpm. Over de zin en onzin van deze optie zijn de meningen verdeeld. Ik heb zelf in ieder geval een verschil in doorlooptijd kunnen vaststellen afhankelijk van de gekozen snelheid. De gedachte is dat voor filter een laag toerental wenselijk is vanwege minder fines. Espresso profiteert eerder van een wat hoger toerental alhoewel voor moderne lichte brandingen een aantal mensen ook hier een lager toerental prefereert.

Light roast fijn willen malen bij een laag toerental kan betekenen dat de motor vastloopt. Hierover werd na de release veel geklaagd. Het vastlopen is feitelijk niets meer dan een beschermingsmechanisme om te voorkomen dat de motor kapot gaat. Echter, als dit onnodig scherp staat afgesteld is dat ronduit irritant. Inmiddels heeft de fabrikant de software aangepast, zodat vastlopen zo goed als niet meer voorkomt. Mij is het bij normaal gebruik van de maler niet gelukt om hem te laten vastlopen. Wel een keer bij een hele lichte branding op 600 rpm met een maling die veel fijner was dan ik normaal gebruik. Ik kan me goed voorstellen dat het in zo'n geval juist goed is dat deze bescherming er is. Kortom, de verhalen over vastlopen op de fora zijn vooral van toepassing op de eerste modellen. Ik heb me door Homebarista laten vertellen dat alle Benelux modellen voorzien zijn van de laatste software.

Wordt vervolgd!
Laatst gewijzigd door bvds op do 19 okt 2023, 11:32, 6 keer totaal gewijzigd.
Espresso: Elektra MCAL / Olympia Cremina '82 / Cafelat Robot / Niche Zero / Eureka XL
Filter: Hario V60 / Chemex / Delter / Melodrip / Comandante MK3 Nitroblade / MK Vario + Ditting steel burrs

Re: Probarista G-iota VS aka DF64V

5
Deel 2:

De VS heeft dezelfde schijven als de laatste versie van de DF64 en de komende DF64 generatie 2. Deze schijven zouden volgens de internationale koffie fora niet van Italmill zijn, maar zijn dat volgens Homebarista wel. In ieder geval zijn ze anders van slijp dan de Italmill schijven die op eerdere versies van de DF64 zaten. De VS onderscheidt zich door de zwarte DLC coating op de burrs die er voor zou moeten zorgen er minder frictie en minder statische oplading zou zijn. Bovendien zijn ze harder dus kunnen ze langer mee. Dat laatste is voor thuis niet zo belangrijk. Hier zie je een van de zwarte DLC burrs naast een Mazzer 0233M schijf:


Ik heb de DLC burrs niet kunnen vergelijken met de versie zonder coating en kan dus niet zeggen of het echt wat toevoegt. Wat ik wel kan zeggen is dat RDT, zoals eigenlijk bij alle single dose low retention malers, ondanks de DLC coating een must is. Ter vergelijking: Zonder RDT heeft mijn Eureka XL het minste last van statische oplading, de VS het meeste en mijn Niche Zero zit hier tussen in. De Eureka profiteert hier van een antistatische screen in de chute met als trade-off iets meer retentie. De Niche doet het zonder RDT best goed, maar er blijft dan vaak wel een paar tienden gram in de chute hangen. Met RDT is de statische oplading in de VS zo goed als nul. Bovendien is de retentie dankzij de opbouw van de maalkamer en het chute design echt verwaarloosbaar. Het maalsel is bovendien mooi los en luchtig zonder klontjes.


Overigens is de VS niet voorzien van een plasma generator om statische oplading tegen te gaan. Deze techniek wordt wel toegepast in de laatste versie van de DF83 en de komende DF64 generatie 2. Het zou mooi zijn als de VS bij een update ook zo'n plasma generator krijgt, maar of dat kan gezien de magnetische en afneembare chute vraag ik me af. Kortom, gewoon RDT gebruiken is het advies. De VS wordt overigens al geleverd met een klein flesje om mee te kunnen sprayen.

Hoe klinkt de brushless motor? Zonder bonen is de VS fluisterstil, maar tijdens het malen zeker niet. Het geluid is niet echt hard qua volume, maar de pitch vind ik niet echt fijn. Het is een beetje een schril en snerpend geluid. Ik heb begrepen dat de DLC burrs hiervoor mede verantwoordelijk zijn. Zo kwam ik een filmpje tegen van iemand die de DLC burrs in zijn Lagom P64 maler had gezet met als resultaat een vergelijkbare sound, terwijl de P64 normaliter heel stil is. Het ding maalt overigens bijzonder snel. Ik onderstaand luisterfragment kun je zelf het verschil tussen de drie malers beluisteren. Eerst zonder boontjes:

https://youtube.com/shorts/N87MfYcYNh8?feature=shared

En daarna met boontjes:

https://youtube.com/shorts/Pvka_63XgCc?feature=shared

En dat brengt ons bij misschien wel het belangrijkste onderdeel, te weten de smaak! En dat is meteen een lastig onderdeel, omdat smaak subjectief is. Smaken verschillen nu eenmaal. Ik kan hier dus enkel mijn eigen persoonlijke ervaring en smaakbeleving delen. Wat opvalt is dat de DLC burrs als omni burrs beschouwd kunnen worden. De maler is heel goed bruikbaar voor filter koffie. Waar de Niche voor filter op zijn best middelmatig is en de boel snel stagneert, kost het me met de VS geen enkele moeite om een fatsoenlijk V60 resultaat te krijgen. Ik haal niet het niveau van mijn Mahlkonig Vario met Ditting steel brew burrs, maar kom toch wel dicht bij of op het niveau van mijn Comandante. De afwezigheid van een modderig filterbed laat zien dat de maler relatief weinig fines produceert. Ik heb overigens filter enkel op 600 rpm getest.


En dan espresso. Voor de meeste kopers zal deze maler primair een espresso maler zijn. Ook hier kost het weinig moeite om een visueel goede extractie te krijgen. De flow is rustig en stabiel zonder tekenen van channeling, ook met light roast. Wat me persoonlijk opvalt is dat alle shots een wat adstringerende nasmaak hebben. En het lukt me niet om dat weg te krijgen door aanpassen van een van de parameters. Omdat ik dit met dezelfde bonen (getest met drie soorten koffie) niet heb met de XL en Niche, ga ik ervan uit dat het een eigenschap van de DLC burrs is. Gezien de vele positieve reacties op de DLC burrs van andere mensen op de internationale fora lijkt het erop dat dit iets is waar ik gevoelig voor ben. Andere mensen stoort het dus waarschijnlijk niet.

Uit nieuwsgierigheid heb ik de maler ook getest met Mazzer 233M schijven, maar die kreeg ik niet goed uitgelijnd. Omdat er iets speling zit tussen de onderkant van de burr en de drager is shimmen lastig. Ik heb begrepen dat Mazzer een net iets andere maat hanteert en dat Mazzer schijven ook niet goed passen in de DF64. Waar ik met de Mazzer schijven ook last van had, is dat het LIJKT alsof het slijppunt verandert tijdens het malen: na afloop van een maling maakte de maler soms een 'slijpend' geluid maakt, terwijl hij vooraf geruisloos liep. Ik heb op het DF64V forum gelezen dat er ook mensen zijn bij wie dit gebeurt met de DLC burrs. Het zou daarbij niet gaan om slijpende maalschijven, maar vastgeklemde bonenfragmenten. Even iets grover afstellen en puffen met de bellows zou dan uitkomst moeten bieden. Zelf heb ik dit met de DLC burrs geen enkele keer meegemaakt.

Achteraf gezien had ik de Mazzer schijven dus gerust wat beter kunnen testen, omdat er helemaal geen sprake was van slijpende schijven. Het shimmen had ik wellicht op een andere manier kunnen doen om een beter resultaat met de marker test te krijgen. Overigens kun je je afvragen in hoeverre een goede uitslag met de marker test representatief is voor goede uitlijning. Tijdens het malen komen er immers hele andere krachten op de maalschijven te staan en dat in verschillende richtingen.

Van wat ik heb gelezen zouden SSP schijven goed moeten passen maar dat heb ik niet getest. Dit biedt in ieder geval vele mogelijkheden om het karakter van de maler aan te passen. Denk aan de High Uniformity voor klassieke espresso, de Multi Purpose voor light roast en filter of de Cast burrs voor body en clarity tegelijkertijd. (Er komt binnenkort een SSP Cast v3 uit die meer marge in het espressobereik moet geven).


Al met al is de VS een erg fraai product, dat best wat meer aandacht mag krijgen temidden van alle belangstelling voor de Timemore Sculptor, Niche Duo en aanstaande Mazzer Philos. Hij scoort veel pluspunten vanwege zijn compacte formaat, goede afwerking, magnetische chute, brushless motor met variabele rpm, lage retentie, mooie maalsel en veelzijdigheid. Eigenlijk zou ik deze maler heel graag willen kopen. Dit heb ik echter (nog) niet gedaan, enkel en alleen vanwege de adstringerende nasmaak die mij persoonlijk niet bevalt en ik toeschrijf aan het DLC maalwerk. Wellicht is de VS met andere schijven wel een goede oplossing voor mij. Dit zou ik dan wel eerst rustig moeten uitproberen. Helaas is de maler inmiddels weer terug in de demoruimte bij Homebarista in België. Ik wil Homebarista op deze plaats graag bedanken voor de gelegenheid die ze hebben geboden om deze mooie maler te kunnen testen.

Bas
Espresso: Elektra MCAL / Olympia Cremina '82 / Cafelat Robot / Niche Zero / Eureka XL
Filter: Hario V60 / Chemex / Delter / Melodrip / Comandante MK3 Nitroblade / MK Vario + Ditting steel burrs

Re: Review Probarista G-iota VS aka DF64V

8
bobbee schreef: Is VS de df64v? Bedoel je dat met VS? Stomme vraag misschien maar ik kon dat niet achterhalen.
Ja de DF64V heet bij de importeur G-IOTA VS ;)

VS van variable speed gok ik zo
Espresso: Elektra MCAL / Olympia Cremina '82 / Cafelat Robot / Niche Zero / Eureka XL
Filter: Hario V60 / Chemex / Delter / Melodrip / Comandante MK3 Nitroblade / MK Vario + Ditting steel burrs