pichichi schreef:Ik ga binnenkort met een kundig panel eens wat Nespresso cups ruiken, proeven etc.
Heb 6 verschillende originele cups van Nestlé zelf, verschillende sterktes.....
Binnenkort werd pas vandaag..
En het aantal cupjes werd iets meer!
Zie onderaan de hele lijst.
Nespresso wint het toch, maar dan alleen met hun single origin cups. De Rosabaya heeft bijna als enige cupje een échte eigen smaak, crisp, fris, echt Colombia. De Brasil vond ik persoonlijk minder maar anderen krikten de score omhoog.. Hun overige ´pizza-achtige´ namen verdoezelen een hoop en eigenlijk teveel. Onduidelijke smaak, te donker gebrand vooral. Dat laatste geldt eigenlijk voor elk cupje buiten de top 10. Nespresso´s Ristretto verdient speciale vermelding. Schokkend hoeveel je aan iets wat zo ´weinig´ en simpel moet zijn kunt veramponeren..
Velours Noir´s zgn. Fire & Ice roasting is een fijn marketing verhaal (iedere grote brander ´blust´de bonen met water, om hoge productie aan te houden vooral..). Hun milde variant ´nummer 3´ is bar slecht in elk geval. Ook Vergnano zet leuk in met marketing en dacht met een type George Clooney, namelijk Dustin Hoffman, eenzelfde truc te kunnen uithalen.. Maar de cupjes zijn niet te hachelen, ze doen er Robusta in, en dat is nog tot daar aan toe. Maar ik denk dat alleen échte Italianen er wat van ´thuis´ in proeven... Wat ook erg opviel waren bijkans ontoegankelijke cupjes van Vergnano.. Kwamen twee (!) scharen aan te pas. Niks simpel alu- of plastic (l´Or) folietje opensnijden.. hakken en zagen! Zouden de iets te verbergen hebben?
Knap hoe DE poogt om met een duizelingwekkende hoeveelheid verschillende l´Or cups voet aan de grond te krijgen. Je ziet door al hun kleurtjes en omschrijvingen de bonen door het bos niet meer!
Verrassing is Australian (bij AH te koop). Gewoon, simpel, 2 soorten. En eigenlijke winnaar is Lidl, al is het maar om de prijs-kwaliteit verhouding. Ook, gewoon, simpel, 3 soorten. En dat voor nog geen 20 cent per cup. Nespresso zit rond de 33 cent. Vergnano, DE, VN gelijk of iets daaronder. Australian ietsje hoger zelfs, 35 cent. De Poolse Café René 19 cent.
Het devies al met al lijkt dan ook te zijn: "hoe het simpel". Dus niet teveel onduidelijke poespas, vooral single origins of 2 a 3 duidelijke smaken.
En nu snel tóch maar weer een versgemalen bonenkoffietje